7 Ekim sonrasında bütün dünyanın gözleri önünde açık ve sistematik bir soykırım yaşanmaktadır. İsrail eliyle ve önemli ölçüde Batılı devletlerin desteğiyle hayata geçirilen bu soykırım her yönüyle kayıt altına alınmaktadır. Binlerce bebek ve çocuğun katledilmesine müdahale edemeyen ya da etmekten imtina eden bir uluslararası sistemle karşı karşıyayız. Birleşmiş Milletler (BM) Güvenlik Konseyi başta olmak uluslararası kurumların karşı karşıya kaldığı güven kaybı, bir sistem tartışması yapılmasını kaçınılmaz kılmaktadır. Bu sebeple askeri müdahale seçeneği başta olmak üzere diplomatik herhangi bir girişimin sonuç vermediği mevcut şartlarda İsrail’e karşı direnişi farklı formlarda düşünmek zorundayız.

Bu ayki “Perspektif” yazısında 7 Ekim sonrasında özellikle Batılı toplumlarda gündeme gelen İsrail karşıtı girişimler ve soykırımı bütün dünyaya duyurmaya çalışan sivil inisiyatifler konu edilmektedir. Başından bu yana sistem krizine bir cevap mahiyetinde olan boykotlar üniversite kampüslerinde görülen toplumsal hareket ve protestolar, Gazze ablukasını delmeyi amaçlayan Sumud gibi filo girişimleri, İsrail soykırımını hukukî boyutlarıyla tartışan ve soykırımı dünya gündeminin bir parçası kılmaya çalışan sembolik mahkemeler ve nihayet “İnsanlık için Kayıt Altında” gibi soykırımı sanatsal yöntemlerle hafızalara kaydeden sivil inisiyatifler İsrail’e karşı direnişin farklı formlarıdır.

Söz konusu inisiyatifler, Batılı ülkelerde hükûmetlerle toplumlar arasında İsrail konusunda bir perspektif farkının ortaya çıkmasına katkı sağlamıştır. Bu tür sivil inisiyatiflerin hükûmetler nezdinde oluşturduğu baskı, Hollanda ve Kanada hükûmetlerinde görüldüğü gibi, kısmen de olsa Batılı devletler nezdinde birtakım aksiyonların alınmasına imkân tanımıştır. İsrail karşıtı bloğu güçlendirmeyi ve soykırımı kayıt altına almayı amaçlayan bu tür sivil inisiyatifler, stratejik bir amacın taktiksel düzlemdeki yansımaları olarak değerlendirilmelidir.